Ha! Ha! Ha! Amy Winehouse Zginęła samotnie i za młoda! Ha!

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Kiedy umiera młoda utalentowana osoba, zawsze robi najbardziej makabryczne, makabryczne widowisko. Z dala od oczywistego smutku kogoś zajętego zbyt młodo, istnieje niezliczona ilość sidehows, które zmuszają do rozpraw samochodowych.

To, co najbardziej fascynuje śmierć młodego człowieka, to reakcja tych, którzy w ogóle jej nie znają. Odpowiedź na wywrócenie się niespokojnego umysłu napotyka zarówno nad egowaną nędzą, niepotrzebnym gniewem, złymi dowcipami i szczerą sympatią.

A w ten weekend, gdy Amy Winehouse odeszła, gama emocji szaleńczo się rozrastała, przenikając się nawzajem w jakiejś niezręcznej olimpiadzie.

Niezależnie od tego, czy jesteś fanem muzyki pop, czy nie, jasne było, że Winehouse nie był przeciętnym wykonawcą. W rzeczywistości była jedną z najbardziej wpływowych popstars od dekady. Podczas gdy pop flirtował z dźwiękiem lat 60. przez lata, w większości objawiał się w takich rzeczach jak "Stop" The Spice Girls - zabawne, ale ostatecznie ciche wersje brzmienia Motown.

Jednak gdy Amy Winehouse została sama, ponownie zinterpretowała to ujęciem hip-hopu i RnB, wraz z tą oczywistą miłością do jazzu i bluesa, która informowała o brzmieniu soul z lat sześćdziesiątych. Nie była po prostu kimś, kto odrodził się w szkole - jasne było, że miała na myśli … coś, czego na pewno nie można powiedzieć o Duffy czy Palomie Faith, która cieszyła się bezczynnością Winehouse'a dzięki osobistym problemom.

Niestety, to właśnie jej problemy osobiste były najbardziej rozpowszechnione w naszym życiu. Winehouse wydała tylko dwie płyty, pozostawiając jej często niewiarygodnie przygnębiające wybryki, które miały pierwszeństwo przed tym, co kazało wszystkim usiąść i zwrócić na siebie uwagę.

I to z powodu tych osobistych problemów, ludzie wydawali się czerpać radość z tak przedwczesnej śmierci.

Wśród zwykłych ogłuszonych odpowiedzi pojawił się chór gniewnych okrzyków, które sugerowały, że prawie zasłużyła na śmierć, głównie dlatego, że była w okropnym uścisku jakiejś okropnej, strasznej choroby.

Jedną z powszechnych opinii jest to, że gdyby to była śmierć "tylko jakiegoś pchnięcia głową w dół drogi", nikt by się tym nie przejmował. Chociaż prawdopodobnie można argumentować, że jeśli chcesz, to po prostu nie jest prawdą. Różnica między "niektórym ćpunem" a Amy Winehouse polega na tym, że z tą pierwszą nie mamy szansy usłyszeć. Faktem jest jednak, że każdy, kto celebruje śmierć dwudziestokilkuletniego, który umarł samotnie po walce z dzikim nałogiem, naprawdę powinien uzupełnić i zakwestionować, co to jest, że są zachwyceni przegraną.

To nie znaczy, że nie możemy żartować. Takie wydarzenia sprawiają, że ludzie radzą sobie w różny sposób, a nawet po prostu trollują innych za tani śmiech. Powinniśmy wiedzieć. Każdego dnia wymieniamy ciosy w tym drugim … a szubienica nigdy nie zniknie i nie powinna.

To powiedziawszy, odejście Winehouse'a jest inne. Z każdego strupa, bójki i pijanego kutasa, wszyscy moglibyśmy pohukiwać, ponieważ gdzieś tam, było uczucie, że albo zrobi się tragicznie przez prasę potrzebującą cali kolumny, albo, że ona faktycznie zmieni to Ból na więcej muzyki i uwolnij się od tego strasznego demona.

Jednak jako osoby postronne nie mogliśmy połączyć się z chorobą. To był po prostu kolejny makabryczny aspekt karykaturowej wizji tego, co okazało się być niezwykle wrażliwą młodą dziewczyną, która cierpi z powodu zbyt wielkiego bólu, by móc dalej żyć.

A to, co smutne, to to, że Winehouse nie mogła się cieszyć jedną z rzeczy, które pomogła ponownie wzbudzić. Muzyka pop była przez pewien czas w opłakanym stanie, a potem przyszła Amy z wyraźnie komercyjną muzyką, która była w porządku, by szydercze muso się podobało. Pomogła w wykreowaniu trendów dla wspaniałych dziewczyn / dziewczyn i ponownej oceny popu w jego najczystszej formie. Podobnie jak wielu prowadzących szarżę, zawsze miała zamiar palić się zbyt jasno, by zbyt długo pozostawać w pobliżu.

Chociaż oczywiste jest, że na świecie dzieje się coś ważniejszego i coraz bardziej przygnębiającego, nie oznacza to, że nie możemy czuć się przytłoczonym tą szczególną historią. W tej całej sprawie nieuchronne jest poczucie nieuchronności, które nigdy nie jest łatwiejsze w obsłudze.

Muzycy, którzy zajmują się bólem, często tworzą najlepszą muzykę. Jednak pochowamy go pod chórami, ponieważ nie chcemy myśleć o tym, że jedna z rzeczy, które sprawiły, że są tak wyjątkowe w pierwszej instancji, może je przytłoczyć i zabrać je nam.

Smutek i ból w utworach takich jak "Love Is A Losing Game" i konfesjonał "You Know I'm No Good" nie były aktem. To właśnie sprawiło, że się połączyli. Podobnie jak cała świetna muzyka pop, domniemana walka i dramat są tym, co odbija się w słuchaczu … a kiedy w końcu przychodzą złe wieści, istnieje dziwne poczucie, że nie zrobiłem nic, aby to powstrzymać. Gdzie indziej głosy brzmią "Ha! Ona nie żyje! Hahaha! ", Nie chcąc rozpoznać, że prawdopodobnie płakali w swoich Płatkach Kukurydzy, gdy zmarł Elliot Smith lub Kurt Cobain.

Co więc straciliśmy? Straciliśmy kobietę, która była zabawą dla wielu lub wręcz była źródłem irytacji za pozorne ciągłe wyrzucanie pomocy, którą wielu ofiarowało. To jest wspólna historia.Nałogowcy i ich niepokojące zachowanie są maską tego okropnego poczucia bezwartościowości, które może odfiltrować słońce i odebrać ostatnie uczucie bycia nawet nieokreślonej wartości światowi, który śmieje się za każdym razem, gdy upadniesz.

Ale tak naprawdę to, co wszyscy straciliśmy, jest jednym z najbardziej ożywczych autorów tekstów pokolenia. Była tandetna, niebezpieczna i denerwująca, ale wszystko to łączyło się ze zdumiewającym głosem, który narodził się z rzeczy, które skończyły się jedzeniem jej całości, skłaniając widzów do udziału w konkursie żalu i kpiny z bólu.

I w tych dwóch rzeczach znajdujemy to, co naprawdę zabiło Amy Winehouse i to naprawdę straszny, straszny wstyd.

lub dołącz do naszej grupy na Facebooku lub KUP JEDNEJ Z NASZYCH GŁUPI T-SHIRT!