Country Superstar, Oscar Nominee, Rhodes Scholar, Pilot Wojskowy Niesamowite życie Krisa Kristoffersona

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Zapomnij o facecie Dos Equis. Kris Kristofferson może być prawdziwym, najbardziej interesującym człowiekiem na świecie. Ilu innych ludzi, żyjących czy nieżyjących, było stypendystką Rhodesa, pilotem armii, gwiazdą muzyki country, zdobywcą Złotego Globu i nominowanym do Oscara? Podczas swojej 50-letniej kariery zgromadził imponującą liczbę nagród i bazę fanów, która obejmuje pokolenia. Występował w przebojowych filmach, pisał i nagrywał jedne z najpopularniejszych utworów country w historii, a także występował z najbardziej znanymi nazwiskami w branży muzycznej i filmowej. A w niedzielę, 26 lutego 2014, Kris zostanie uhonorowany zasłużoną nagrodą Grammy Lifetime Achievement. Mimo wszystkich swoich osiągnięć, udało mu się pozostać nieco poniżej każdego radaru. Fani i paparazzi zostawiają go w większej części. Nie ma żadnej obecności w mediach społecznościowych. Rzadko robi wywiady. Zamiast tego zajmuje się dziełem wykonywania tylko tych projektów, które go interesują. Teraz w późnych latach 70., ze zdrowym wartość netto 160 milionów dolarówKris Kristofferson nie wykazuje żadnych oznak spowolnienia. To jest jego niesamowita historia życia.

Kris Kristofferson urodził się 22 czerwca 1936 r. W Brownsville w Teksasie. Syn członka Korpusu Armii USA podróżował po całym świecie jako dziecko. Kiedy Kris był nastolatkiem, jego rodzina osiedliła się w San Mateo w Kalifornii, gdzie uczęszczała do Liceum San Mateo. Początkowo Kris koncentrował się na karierze pisarza. Następnie uczęszczał do Pomona College, gdzie specjalizował się w literaturze, a także zyskał sławę jako sportowiec. Podczas studiów był prezentowany w sekcji "Twarze w tłumie" Sports Illustrated, w uznaniu jego osiągnięć jako student-sportowiec, który celował w trzech różnych sportach: rugby, piłce nożnej i lekkoatletycznym. Później uzyskał prestiżowe stypendium Rhodesa i przeniósł Anglię na Uniwersytet Oksfordzki. W Oksfordzie Kris skupił się na pisaniu wielkiej amerykańskiej powieści na pisanie piosenek. Zapewnił menedżera i zaczął nagrywać utwory dla Top Rank Records. Starając się, by jego nazwisko wyglądało na bardziej amerykańskie, oraz aby stworzyć publiczny wizerunek, który mógłby zainteresować młodych Brytyjczyków, został przemianowany na Kris Carson. Chociaż skupiał się na rozpoczynaniu kariery muzycznej, pisał muzykę tylko w nadziei, że zwróci mu wystarczająco dużo uwagi, aby pierwsza powieść odniosła sukces.

Niestety, jego początkowe zapadanie się w muzykę nie poszło nigdzie. Ukończył BPhil w literaturze angielskiej, ożenił się i jeszcze kilka razy próbował rozpocząć karierę muzyczną w Stanach Zjednoczonych. Kiedy to się nie udało, pod naciskiem swojego ojca Kris zaciągnął się do amerykańskiej armii. Następne cztery lata spędził w służbie, ostatecznie osiągając rangę kapitana i służąc jako pilot śmigłowca w Niemczech Zachodnich z 8. Dywizją Piechoty. Po czterech latach został wyznaczony do nauczania angielskiej literatury w West Point, ale zdecydował się opuścić armię i podjąć kolejną próbę rozpoczęcia kariery muzycznej. Jego rodzice byli bardzo niezadowoleni z jego decyzji i wyrzekli się go. Nigdy się nie pogodzili.

Jego decyzja, by skupić się na muzyce, stworzyła także problemy w jego małżeństwie. Jego syn miał obszerne rachunki medyczne, a po przeprowadzce do Nashville starał się związać koniec z końcem. Kris i jego żona wkrótce się rozwiedli. Pracował na wielu stanowiskach, łącznie z zamiataniem podłóg w Columbia Studios w Nashville, gdzie nagrywali wszyscy najwięksi krajowi artyści tego dnia. Pewnego dnia Kris zdobył się na odwagę, by dać Johnnyemu Cashowi niektóre z jego piosenek. Pan Cash wyraził poparcie swojej pracy, ale nie był zainteresowany ich nagrywaniem. Ale sama zachęta wystarczyła, by powstrzymać pisanie Krisa.

Następnie Kris dostał pracę jako pilot helikoptera dla firmy w Luizjanie. Co drugi tydzień latał na kierowniczych stanowiskach w firmie tam iz powrotem między Luizją a Nashville. W międzyczasie pisał piosenki i wytrwale szedł po swojej wielkiej przerwie. Kris był gotów zrobić wszystko, aby usłyszeć jego muzykę. Miał nawet ochotę wylądować helikopterem na trawniku przed domem Johnny'ego Casha, żeby zwrócić na siebie jego uwagę. Kiedy Johnny wyszedł, Kris wręczył mu książkę z piosenkami, po czym wrócił do helikoptera i wystartował. W 1966 roku jego wytrwałość wreszcie się opłaciła. Artysta o nazwisku Dave Dudley nagrał piosenkę "Viet Nam Blues". Wystarczyło, że został zauważony przez Epic Records, który podpisał go w 1967 roku. Kris wydał swój pierwszy oficjalny singiel w tym samym roku, ale nie był to sukces. Jednak utwory, które napisał dla innych artystów, okazały się niezmiennie popularne.

W ciągu następnych trzech lat napisał piosenki dla takich artystów, jak Roy Drusky, Billy Walker i Tennessee Walkers, Ray Stevens, Jerry Lee Lewis i Roger Millier. Niektóre z utworów, które napisał w tym czasie zawierały "Sunday Mornin" Comin 'Down "," Once More with Feeling ", oraz" Ja i Bobby McGee"Podpisał kontrakt z Monument Records, podpisując się jako artysta nagrywający i autor piosenek, a jego pierwszy pełny album ukazał się w 1970 roku. Album" Kristofferson ", podobnie jak jego inne solowe projekty, zakończył się niepowodzeniem, mimo że Zawierał on kombinację nowych piosenek i jego już ustalonych hitów. Jednak w 1971 r. Album został przemianowany na "Me & Bobby McGee", i nagle, wystartował. Kontynuował pisanie hitów utworów dla innych artystów, w tym Ray'a Price'a i Johnny'ego Casha. Ray Price został nagrodzony "Song of the Year" w 1970 roku przez Academy of Country Music za nagranie piosenki Krisa Kristoffersona "For the Good Times". Johnny Cash otrzymał nagrodę "Song of the Year" w 1970 roku od Country Music Association za nagranie piosenki Krisa Kristoffersona "Sunday Mornin 'Comin' Down". Podwójne wygrane sprawiły, że Kris Kristofferson był jedynym człowiekiem, który otrzymał tę samą nagrodę od dwóch głównych organizacji nagród muzyki country za różne piosenki.

Kris zyskał kolejne uznanie po tym, jak Janis Joplin nagrał "Me and Bobby McGee". Para datowała się aż do jej śmierci, a utwór został wydany na jej albumie "Pearl". Nagle wszystkie jego piosenki zaczęły wspinać się po listach przebojów, a jego drugi album, "The Silver Tongued Devil and I", był natychmiastową sensacją. Jego trzeci album, "Border Lord", został wydany później w tym roku, i chociaż sprzedaż była nijaka, krytyczne uznanie wokół albumu doprowadziło do wielu nominacji do Grammy. Następnie wygrał "Country Song of the Year" za utwór "Help Me Make It Through the Night". Wydał czwarty album "Jesus Was a Capricorn" w 1972 roku. To zrodziło hit "Why Me" i dobrze się sprzedało.

Kiedy jego gwiazda pojawiła się w Nashville, Hollywood przyszło do niego. Atrakcyjny były sportowiec zaprzyjaźnił się już z elitą hollywoodzką, a aktor zaczął grać w 1971 roku w filmie Dennisa Hoppera "The Last Movie". Pojawił się w wielu filmach w latach 70. i 80., a także wydał kolejne albumy. Jego praca w tym czasie obejmowała role w takich projektach jak "Pat Garret i Billy the Kid", "Bring Me szef Alfredo Garcia", "Sailor Who Fell from Grace with the Sea", "A Star Is Born", za który zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora, "Niebiańska brama", "Autor piosenek", za który otrzymał nominację do Oscara za najlepszy wynik, "Flashpoint", "Amerika" i "Big Top Pee-wee". Jego kariera aktorska była utrudniona przez jego udział w filmie "Heaven's Gate" w 1980 roku. "Heaven's Gate" była główną klapą, która przyciągnęła gniew wielu polityków i stała się ulubionym filmem wszystkich, którzy nienawidzili przez jakiś czas. Poza karierą aktorską podczas nurkowania w nosie, jego kariera muzyczna zaczęła również doświadczać poważnych wzlotów i upadków. Nagrał udany album z jego ówczesną żoną, Ritą Coolidge, ale jego solowe albumy zaczęły się leniwie sprzedawać. Było jasne, że Kris nadal pisząc świetną muzykę, nadal tworzył hity dla innych artystów, ale jego osobiste brzmienie nie robiło wrażenia z publiczności.

Na początku lat 80. współtworzył supergrupę znaną jako The Highwayman. Składający się z Krisa Kristoffersona, Williego Nelsona, Johnny'ego Casha i Waylona Jenningsa, grupa wydała trzy masowo udane albumy. The Highwayman rozpadł się w 1995 roku i niemal natychmiast kariera aktorska Kris Kristofferson ponownie się rozpoczęła. Jego uznany przez krytyków występ w wielokrotnie nagradzanym filmie Johna Saylesa "Lone Star" przedstawił go zupełnie nowej generacji. W późnych latach 90. i na początku XXI wieku pojawił się w takich projektach jak "Blade", "Córka Żołnierza nigdy nie płacze", "Payback", "Planeta małp", "Chelsea Walls", "Gdzie rośnie czerwona paproć", i "Ostrze: Trójcy". Potem świat muzyki znów go rozpoznał. Został wprowadzony do Sali Muzyki Country Music i zdobył nagrodę CMT-Johnny Cash Visionary Award. Przez kilka następnych lat otrzyma liczne wyróżnienia muzyczne, a jednocześnie będzie występował w głośnych projektach filmowych. Jego ostatnia praca aktorska obejmuje role w filmach "On po prostu nie jest tym, kim jesteś", "Dolphin Tale", "Joyful Noise" i "Deadfall". Do tej pory wydał 17 solowych albumów studyjnych i osiem albumów współpracy. W 2014 roku zostanie uhonorowany nagrodą Grammy za całokształt twórczości. To zaszczyt, na który wyraźnie zasłużył.

W ciągu swojej 50-letniej kariery napisał niesamowitą muzykę. Występował w nagradzanych niezależnych filmach, mocno uderzających westernach i przebojach kinowych "popcorn". Heck, mężczyzna miał nawet relacje z tak sławną kobietą jak Rita Coolidge, Janis Joplin, Joan Baez i Barbara Streisand. Od tak dawna odnosi sukcesy na wiele sposobów, że prawie można przyjąć to za pewnik. Jednak cały ten sukces trwał wiele lat i wiele prób zostało zamanifestowanych. Od kariery wojskowej, przez zamiatanie podłóg, pisanie niektórych z jego najsłynniejszych wczesnych utworów, podczas siedzenia na bębnie olejowym między lotami helikopterów, Kris Kristofferson nigdy nie zakwestionował, że to zrobi. Nie ukrywam, że nadal nie napisał wielkiej amerykańskiej powieści, jak pierwotnie zamierzał. W tym przypadku jednak możemy dać mu przepustkę. Opracował niesamowitą amerykańską historię, przedstawiając w filmie szereg niezapomnianych postaci i pisząc jedne z najlepszych piosenek country w historii.