Rags To Riches: How Harold Simmons Rose From Wretched Poverty Do 10 miliardów dolarów Tycoon

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Nazywał się Dallas "Najbardziej Zły Geniusz" za gromadzenie ogromnej fortuny bez wiedzy kogokolwiek. Wszyscy możemy się wiele nauczyć od Harolda Simmonsa, którego wartość netto była 10 miliardów dolarów zanim zmarł w 2013 r., w wieku 82 lat. Ludzie mówią, że aż do śmierci knuł sposoby na zarobienie kolejnych miliardów dolarów. Simmons był przedsiębiorcą, odważnym i otwartym. Simmons pochodził z bardzo skromnych początków i dorastał bez podstawowych potrzeb, które wszyscy przyjmujemy za pewnik. Jednak za wszystkie miliardy, które zarobiłby za życia, Simmons nie wyszedł na świat i nie prowadził luksusowego stylu życia. Utrzymywał to w prostocie, pracował dalej i zwiększał swoją fortunę aż do śmierci. Harold Simmons to prawdziwa opowieść o szmatach do bogactwa.

Harold Clark Simmons urodził się 13 maja 1931 roku w bardzo wiejskim miasteczku Golden w Teksasie, w rodzinie baptystów Reuben i Fairess. Jego rodzice byli obojgiem nauczycieli, ale rodzina mieszkała w chacie, która nie miała kanalizacji ani elektryczności. Wychowywał się w takiej nędzy i prostocie, że nigdy nie przyszło mu do głowy, że pewnego dnia będzie bogaty. Jego dzieciństwo przetrwało w trudnych warunkach, w jakich żył. Jednak jego rodzice byli nauczycielami, a Simmons zwrócił się do edukacji, aby wyrwać go z życia, w którym się urodził. Spędzał więcej czasu ze swoimi podręcznikami niż z innymi dziećmi. Ukończył Phi Beta Kappa na University of Texas w 1951 roku z tytułem licencjata, aw 1952 roku z tytułem magistra ekonomii.

W 1960 r., Wykorzystując oszczędności w wysokości 5 000 USD i pożyczkę w wysokości 95 000 USD, kupił University Pharmacy, małą aptekę znajdującą się po drugiej stronie ulicy od Southern Methodist University. Rozbudował swoją aptekę w sieć 100 sklepów w ciągu najbliższych 12 lat i ostatecznie sprzedał je za 50 milionów dolarów. Ta sprzedaż rozpoczęła jego karierę jako inwestor, ponieważ wykorzystał wpływy ze sprzedaży, aby rozpocząć spekulacje w usługach finansowych. W 1974 r. Simmons został oskarżony o oszustwo kablowe i pocztowe i został uniewinniony. Został on nazwany w pozwie wniesionym przeciwko niemu przez United Auto Workers nad ich fundusz emerytalny.

Wszystko to było dla Simmonsa doświadczeniem. Przeszedł na nabycie szeregu banków, stosując filozofię długu i bez kapitału. Rozumiał, że w szczególności banki można kupić całkowicie za pożyczone pieniądze. Postanowił więc wyjść i kupić kilka banków, ponieważ jeden bank mógłby zostać wykorzystany na sfinansowanie zakupu innego. Możesz zacząć widzieć, jak zdobył teraz przydomek Dallas "Najbardziej Zły Geniusz".

Simmons rozpoczął wtedy praktykę wykupów lewarowanych, próbując przejąć Lockheed Corporation, spokojnie zdobywając prawie 20 procent akcji spółki. Simmons chciał kontrolować Lockheed, ponieważ jednym z jego głównych inwestorów był Kalifornijski System Emerytalny Pracowników Publicznych (CalPERS), fundusz emerytalny stanu Kalifornia. W tym czasie CalPERS był nadmiernie finansowany przez ponad 1,4 miliarda dolarów i sądzono, że Simmons będzie chciał zlikwidować plan i wypłacić nadwyżkę funduszy akcjonariuszom, a mianowicie sobie. Simmons zaczął nabywać akcje Lockheed na początku 1989 roku, po tym, jak głębokie cięcia Pentagonu do budżetu obronnego doprowadziły do spadku cen akcji kontrahentów wojskowych. Jego ostatecznie nieudane przejęcie Lockheeda uznano za nieoczekiwany atak - nikt go nie widział, ponieważ próbował także przejąć kontrolę nad Zatoką Gruzińską.

Lista firm kontrolowanych przez Simmons w pewnym momencie jest długa. Należą do nich: Amalgamated Sugar, McDermott International i Muse Air, a także Contran Corporation (trust rodzinny, którego jedynym zarządcą był Simmons), Valhi, Inc. z siedzibą w Dallas (spółka notowana na giełdzie, warta ponad 2 miliardy USD, która była główną spółką Simmons ramię inwestycyjne). Na przykład w 1988 roku Valhi zarobił 85,9 miliona dolarów. W 2008 roku zarobił 4,3 miliarda dolarów, a Simmons wypłacił 10 milionów dolarów. Contran i Valhi łącznie mają aktywa warte 7 miliardów dolarów. Przez lata Simmons kontrolował pięć spółek notowanych na New York Stock Exchange. Następnie w 1997 r. Simmons zainwestował 5 milionów dolarów w fundusz T. Boone Pickens, Jr., pierwszy fundusz - BP Capital Energy Commodity Fund. Do 2005 roku ta inwestycja miała wartość 150 milionów dolarów. Simmons wierzył, że jest korporacyjnym budowniczym, ponieważ opracował i zbudował firmy, które nabył, zanim je sprzedał.

W sierpniu 1997 r. Prezydent Bill Clinton skorzystał z weta liniowego, aby zwrócić uwagę inwestorów, w tym Simmonsa, który od początku lat 80. uzyskiwał specjalne świadczenia, aby uniknąć płacenia podatków od zysków kapitałowych. Simmons założył spółdzielnię Snake River Cooperative z 2000 plantatorów buraków i zaklasyfikował ją jako spółdzielnię typu joint-venture i wykorzystała ją do zakupu Amalgamated Sugar Company za 260 milionów USD. Simmons otrzymał odroczoną opłatę w wysokości 104 milionów dolarów w wyniku tej umowy oraz specjalne korzyści, na które zwrócił uwagę prezydent Clinton.

Z biegiem lat Simmons, ze wszystkich swoich wykupów lewarowanych i korporacyjnych najazdów, stał się również znaczącym filantropem. Rozdał ponad 300 milionów dolarów, w tym 20 milionów dolarów na SMU i 50 milionów dolarów na ustanowienie centrum walki z rakiem w UT Southwestern Medical Center. Był znaczącym współpracownikiem Dallas Civic Opera od 1973 roku. Przekazał też znaczne fundusze na badania medyczne, szczególnie na artretyzm - od którego cierpiał - a także na inicjatywy edukacyjne. W chwili śmierci Simmons miał skumulowaną wartość netto w wysokości 10 miliardów dolarów i wydał ponad połowę swoich bogactw, pozostawiając nieco ponad 3 miliardy dolarów, gdy umarł.

Simmons zmarł w grudniu 2013 roku, w wieku 82 lat.Był żonaty trzy razy i ma czworo dzieci. Jego metody mogły być podejrzane, nie zawsze mu się podobało, a on był samotnikiem. Ale Harold Simmons powstał z ubóstwa dzieciństwa, w domu bez elektryczności i kanalizacji, aby stać się bardzo bogatym człowiekiem. Niezależnie od tego, czy zgadzasz się z tym, jak to się dzieje, czy nie, jego historia życia jest bez wątpienia historią o szmatach do bogactwa.