Obfity kompromisowy miliarder David Packard z Richardem Nixonem i Kongresem

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Kiedy Richard Nixon po raz pierwszy wszedł do Białego Domu w styczniu 1969 roku, jedną z jego pierwszych decyzji było mianowanie współzałożyciela Hewlett Packard, Davida Packarda, na zastępcę Sekretarza Obrony. Nominacja przypadła na szczyt wojny w Wietnamie i natychmiast spotkała się z ostrym sprzeciwem członków Kongresu. Krytycy narzekali, że majątek i zainteresowanie Packarda HP stanowią główny konflikt interesów. W tym czasie Hewlett Packard był jednym z największych wykonawców Departamentu Obrony na świecie, z czego ponad 100 milionów USD pochodziło bezpośrednio od rządu każdego roku. David Packard osobiście posiadał 1/3 firmy. Więc w jaki sposób Packard ostatecznie przekonał Kongres, aby mógł służyć jako zastępca sekretarza obrony? Wszystko sprowadzało się do bardzo prostego, a zarazem sprytnego porozumienia, które w końcu przerodzi się w jeden z najbardziej hojnych i patriotycznych kompromisów wszechczasów.

Ilekroć ktoś opuszcza sektor prywatny, aby podjąć pracę na wysokim szczeblu, musi on zlikwidować cały portfel inwestycyjny, aby wyeliminować potencjalne konflikty interesów. Zlikwidowane aktywa są następnie umieszczane w ślepym zaufaniu, gdzie są inwestowane bez wiedzy i wpływu danej osoby. Ta zasada etyczna dotyczy prezydenta, wiceprezydenta, wszystkich sekretarzy gabinetu i każdego innego, kto ma wystarczającą siłę, aby wpłynąć na sektor prywatny.

Wczoraj opublikowaliśmy opowieść o tym, co stało się z Henry Paulsonem, kiedy zrezygnował z funkcji prezesa Goldman Sachs, aby zostać Sekretarzem Skarbu w 2006 roku. W okresie nominacji Paulson był zobowiązany do zlikwidowania 3.23 miliona akcji Goldman, które miał nabyte w ponad 30-letniej karierze w banku inwestycyjnym. Stanowiło to około 1% udziałów w spółce i miało wartość rynkową 500 milionów USD. Sprzedaż jego udziałów była dla Paulsona niezwykle bolesna, ponieważ Goldman i ogólnie rynki znajdowały się w środku jednego z największych rajdów rynkowych ostatnich 20 lat. Ale nie moglibyśmy mieć sekretarza skarbu, który był także właścicielem 1% jednego z największych banków na świecie, prawda? Aby złagodzić ten cios, w 1989 roku Kongres stworzył lukę, która umożliwiła kandydatowi wysokiego szczebla na stanowisko kierownicze, zwolnienie z podatku jednorazowego kapitału od wszelkich sprzedaży akcji, które były wynikiem unikania potencjalnych konfliktów interesów. Innymi słowy, jeśli opuszczasz sektor prywatny, by podjąć określone zadania rządowe, możesz sprzedać cały podatek giełdowy za darmo. Dla Henry'ego Paulsona stanowiło to około 90% oszczędności podatkowych 200 milionów dolarów! Nic dziwnego, że był gotów zrezygnować z 40 milionów dolarów rocznie, by zdobyć tylko 183 000 dolarów jako sekretarz skarbu!

Niestety, jak wspomniano powyżej, ta luka podatkowa została utworzona dopiero w 1989 r., Dwadzieścia lat po nominacji Davida Packarda przez Nixona. Nawet gdyby taka zasada istniała, Packard posiadał 1/3 znaczących udziałów HP, o wiele za dużo, aby można było je zrzucać na otwartym rynku od razu, a nawet w kilku etapach. Potencjalny konflikt interesów był naprawdę niezaprzeczalny, mimo że Packard zgodziłby się na obniżkę o 97%, z 1 miliona USD rocznie do 30 000 USD. Kongres nie mógł zignorować rzeczywistości, w której HP zarabia więcej niż 100 milionów dolarów (640 milionów dolarów w 2013 r.) Z kontraktów rządowych na obronę każdego roku.

Ale Packard był równie wytrwały jak był patriotą. Czując, że nie może zignorować wezwania do udzielenia pomocy swojemu krajowi w potrzebie, David Packard wymyślił bardzo prosty i sprytny kompromis, który może utorować mu drogę do zostania zastępcą sekretarza obrony. Aby usunąć potencjalne konflikty interesów, Packard ogłosił podczas przesłuchania w Kongresie, że W dniu, w którym opuściłem Pentagon, mój zapas Hewlett-Packard nie będzie wart jednego centa więcej niż w dniu, w którym wszedłemInnymi słowy, Packard zaproponował, że przekaże 100% zysków ze swoich zapasów HP, które wydarzyły się podczas jego kadencji na cele charytatywne: był nie tylko bardzo sprytny i patriotyczny, ale także okazałby się bardzo hojnym gestem. trzy lata jako zastępca sekretarza obrony, David Packard ustąpił, aby powrócić do HP jako prezes firmy. 22 miliony dolarów miłość charytatywna. To odpowiednik 140 milionów dolarów w 2013 inflacja skorygowała dolary. Zrób krok w tył i niech to zapadnie. David Packard przekazał w sumie 140 milionów dolarów na cele charytatywne, aby zdobyć przywilej służenia swojemu krajowi. Porównaj to z Henry Pauslonem, który w zasadzie został nagrodzony premią w wysokości 200 milionów dolarów na sekretarza skarbu za kilka lat.

Narodził się legendarny filantrop

Okazuje się, że ten mały dobroczynny układ z Kongresem zakończył się zapaleniem filantropijnego ognia w duszy Davida Packarda. Przez następne 25 lat David i jego żona Lucile składali dziesiątki hojnych darowizn na rzecz różnych organizacji. Sam Packard w pełni poświęcił się filantropii we wczesnych latach osiemdziesiątych. Dzięki ich fundacji David i Lucile przekazali 55 milionów dolarów na budowę akwarium Monterey Bay. W końcu dali kolejne 13 milionów dolarów na założenie Instytutu Badawczego Akwarium Monterey Bay. W 1986 roku fundacja przekazała 40 milionów dolarów na wybudowanie Lucile Packard Children's Hospital na Uniwersytecie Stanforda. Osiem lat później para dała Stanfordowi kolejny darowiznę w wysokości 77 milionów dolarów, która miała na celu ustanowienie budynku David Packard Electrical Engineering Building.

Kiedy David Packard zmarł w 1996 roku, opuścił ogromną większość jego 4 miliardy dolarów nieruchomości do fundacji. Dziś organizacja kontroluje 6,1 miliarda dolarów wartość aktywów. To wystarczy, aby David i Lucile Packard Foundation byli dziesiątą co do wielkości organizacją charytatywną w Ameryce i 17. największą na świecie. W 2011 fundacja rozdała 245 milionów USD dla różnych organizacji, ze szczególnym naciskiem na przyczyny środowiskowe. I pomyśleć, wszystko zaczęło się od patriotycznego kompromisu z Kongresem, który pozwolił Davidowi Packardowi służyć trzy lata jako zastępca sekretarza obrony bez konfliktów!