Hecklerspray's Monday Music Mango: Wolfmother, Soldiers, Madness

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Oddzielenie słodkiego, soczystego miąższu od kamienia i skóry z głównych publikacji tego tygodnia.

Tak, tak, wiemy, że za nami tęskniłeś. Jesteśmy świadomi płaczu, płaczu i masowych samobójstw. Ale już to koniec, ponieważ wróciliśmy po krótkiej i niewytłumaczalnej (bez łamania pewnych nakazów, które zostały zabezpieczone "w interesie bezpieczeństwa narodowego") wakacji.

To twoje mango!

Powrócimy do zwyczajowej rutyny: niektóre utwory są recenzowane, a następnie reprezentowane jako myśl, którą mogą myśleć myśliciele, którzy ją kupują. Jeśli to sprawia, że czujesz, że twój mózg jest na wpół osadzoną galaretą tonącą w mokrym piasku, masz go.

Po pierwsze: Cosmic Egg (edycja Deluxe), Wolfmother. W latach 1970-1971 Czarny Sabat wydali albumy Czarny Sabat i Paranoidalny. W ciągu następnych dwóch lat przyszedł Mistrz rzeczywistości i Paranoidalny. Świat był wstrząśnięty, przerażony i nieco pogodzony z faktem, że powstał cały gatunek muzyki i osiągnął apoteozę w ciągu zaledwie czterech lat.

Następnie, na początku następnego tysiąclecia, trzej Australijczycy zdecydowali, że mogą dodać do świętego quatrusa, i wydali debiutancki album, który został zainspirowany i - powiedzmy sobie szczerze - skopiowany bezinteresownie ze świętych tekstów sabatu.

Teraz wrócili, z nowym albumem, który gra jako elementarz w rozwoju muzyki od 1971 do 1995 roku. Pierwsze utwory to nieodbudowany Sabat. Jesteśmy następnie prowadzeni przez wczesne lata 80. przez Hair Rock, koniec lat 80. XX wieku U2, ostatecznie kończąc w latach 90. dzięki tajemniczości Ogród dzwięków/Kamienne róże/Zatłoczony dom mashup, który - nie bierz tego jako hiperbola - sprawił, że używamy zaostrzonych patyczków, żeby wepchnąć psom do naszych uszu w nadziei, że pozbędziemy się słuchu. Naukowcy przewidują, że Wolfmother odkryje Białe paski kiedyś w 2015 roku.

Chcesz o tym pomyśleć? Okay, oto jest, zboczeńca:

Och, nowy album Wolfmother. Ciekawe, czy nadal używają potężnego sabatu jako szablonu dla swojej muzyki. Hmm, kilka pierwszych utworów nie brzmi zbyt źle, mam nadzieję … aaaaaaaaaaaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrr ……..hhhgodthat hurts ………..nnnngggggggghhhhhhh …………

Po drugie: Wracać do domu, Żołnierski. Tak, to okropne. Oczywiście, że jest okropne. I na pewno sięgniesz po brzytwę przed dwoma pierwszymi taktami otwierającej piosenki. Ale nie o to chodzi; będziesz? być a lepsza osoba za to. Będziesz miał zrobiłem trochę. Więc idź dalej: odsuń swoje uprzedzenia od wersji klasycznych piosenek, które najwyraźniej zostały wyprodukowane przez trzyletnie dziewczęta wykonane z cukru i krówki i kup je. Dla chłopców.

Ten album jest reprezentowany przez myśl:

Cóż, nie jest to zła wersja On nie jest ciężki. Co dalej? Och, cocksocks, to prawda Łzy w niebie. Okay, zabieram to dla chłopaków w Basrze … przynieś, mogę wziąć …… aargghh, człowieku w dół …

Po trzecie: One Step Beyond (30th Anniversary Deluxe Edition), Szaleństwo. Odpowiadając na pytanie "Co zostało wydane w tym tygodniu, które powinien kupić każdy, kto lubi muzykę?" to debiutancki album Cockneya skastarsa Madnessa w całej jego luksusowej chwale (w tym druga płyta, która zestawia strony B). Jeśli tego nie chcesz, to tylko dlatego, że go nie słyszałeś.

Ten album jest reprezentowany przez myśl:

Jezus łamie Chrystusa. Wolfmother, a potem Soldiers, co teraz? Nagranie z Janet Street-Porter przechodzi kamień nerkowy? Album o nazwie "Nick Griffin śpiewa pieśni Yoko Ono podczas bycia powalanym przez żydowskiego Indianina"? OMG to szaleństwo! SZALEŃSTWO!

Pożegnanie, Mangony, do następnego razu.