W 2001 r. Prezydent Sega zrobił coś całkowicie niewyobrażalnego, by uratować firmę przed bankructwem

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Dla każdego, kto gra w gry wideo, nazwę Sega, jest synonimem tak wielkich tytułów jak " Jeż Sonic,' ' Yakuza,' ' Virtua Fighter," i " Wojna totalna."Z rosterem popularnych gier i dominacją na całym świecie jako arcade producenta, myślisz, że Sega byłaby odporna na problemy finansowe, ale myliłbyś się. Jego siedziba na całym świecie była bliska zerwania, a tysiące ludzi straciło pracę. 699,8 mln USD dofinansowania z raczej nieprawdopodobnego źródła. Oto opowieść o tym, jak Sega powstała z popiołów, a raczej smutna opowieść o tym, skąd wzięły się wszystkie pieniądze.

Chociaż Sega jest uważana za japońską firmę, zaczęła się jako mały biznes o nazwie Gry Usługi w Honolulu na Hawajach. Rozpoczęty w 1940 r. Raymond Lemaire i Richard Stewart, założyciele Games Games, postanowili przenieść firmę do Japonii w 1951 r. Firma zajmowała się produkcją i dystrybucją szaf grających, automatów i gier. Firma prowadziła większość swojej działalności z amerykańskimi bazami wojskowymi w Japonii. Kilka lat później podobną firmę założył David Rosen, oficer lotnictwa wojskowego. Jego firma, Rosen Enterprises, podskoczyła pod koniec lat pięćdziesiątych, a ostatecznie wykupił połączenie Rosen i Games Service. Nowa firma stała się znana jako Sega, tytuł wywodzący się z dwóch pierwszych liter "usług" i "gier".

W ciągu następnej dekady firma rozwijała się wykładniczo. Rosen pełnił funkcję przewodniczącego przez wiele wczesnych lat. Sega została zakupiona przez Paramount Pictures, ale na początku lat 70. Paramount uznał, że firma może stanąć na własną rękę. Uczynili z niej spółkę zależną i przyjęli ją publicznie. W 1979 r., Jeżdżąc na arkadowym boomie, Sega miała roczne przychody w wysokości 100 milionów USD albo więcej. Do roku 1982 dochody te wzrosły ponad dwukrotnie 214 milionów USD. Jednak liczba gier wideo nasycających rynek w tym momencie spowodowała, że dno wypadło z branży gier. Sega odniosła wielki sukces i została zmuszona do sprzedaży swoich aktywów w USA producentowi jednorękich bandytów, Bally Manufacturing. Grupa inwestorów następnie nabyła prawa japońskie dla 38 milionów dolarów. Restrukturyzacja jeszcze się nie skończyła. Zaledwie dwa lata później, w 1984 roku, Isao Okawa, prezes i założyciel CSK, zakupił Sega, przeniósł główną działalność firmy do Japonii i zaczął handlować akcjami na giełdzie w Tokio. Pod koniec lat 80. Sega odzyskała część swojej popularności w świecie gier dzięki systemowi Sega Master i popularnej serii gier "Alex Kidd". Podczas gdy Nintendo zaczęło dominować na rynku USA, Sega miała Europę, Brazylię, Australię i Nową Zelandię.

Potem wszystko zaczęło iść w dół. Pod koniec lat 80. i na początku lat 90. Sega znalazła się w ostrej wojnie o dominację w grach z Nintendo. Jedna z ich kampanii na konsolę Genesis podtrzymywała nawet hasło: "Genesis robi to, co Nintendon". Początkowo konsola Genesis odniosła sukces, chwytając 65% rynku, ale potem zaczęło spadać. W połowie lat 90. firma Sega wypuściła Mega Drive na bardziej zaawansowane systemy, ale usterki oprogramowania spowodowały, że korzystanie z niego było zbyt trudne. Dodatkiem do rosnących bólów głowy Sega była utrata pozwu, który zmienił branżę gier. Sega zawsze blokowała innym firmom gier korzystanie z ich Mega Drive, chyba że została uiszczona opłata. Sprzęt odrzucił każdy nabój bez znaku towarowego Sega. Firma o nazwie Accolade skopiowała niewielką ilość kodu, aby ich gry działały w komputerach Sega. W sprawie Sega v. Accolade werdykt brzmiał, że "prawa autorskie nie obejmują treści nieresekcyjnych w oprogramowaniu, dla którego do uruchomienia oprogramowania wymagany jest system". Sega następnie wydała Sega Saturn w 1995 roku. Dawniej grała wcześniej na konsolę Nintendo 64 i Sony PlayStation, ale wydawała się nieco zbytnio wyprzedzać swój czas. Spadła z dezaprobatą, głównie ze względu na cenę najwyższej półki i brak "nazwy" do grania w systemie.

W 1998 r. Sega podjęła próbę ponownego zjednoczenia z Dreamcast. Wystrzelony w Japonii tylko, jako konkurencja dla PS2, Dreamcast niemal natychmiast wygasł. W 1999 roku wydali konsolę w Ameryce Północnej, tym razem z dużą ilością fanfar i grami zaprojektowanymi specjalnie dla tego systemu. Stało się to "najbardziej udanym wprowadzeniem na rynek w historii", z 500 000 sprzedanych egzemplarzy w ciągu zaledwie siedmiu dni. Następnie uruchomiono PlayStation 2, a Dreamcast osiągnął znaczny szczyt. Nawet seria wielokrotnie nagradzanych, przełomowych gier nie mogła go uratować.

W 1999 r. Isao Okawa, prezes firmy Sega, ogłosił, że firma będzie w przyszłości przenosić swoją działalność ze sprzętu na oprogramowanie. Historia ta wywołała wstrząsy sejsmiczne w całym przemyśle gier i początkowo była negowana przez różne wyższe wyniki w Sega. Ostatecznie Sega ogłosiła, że rzeczywiście przechodzą na rozwój oprogramowania i zaprzestanie produkcji sprzętu. Przejście było skaliste. W 2001 roku Sega zakończyła ostatnie cztery lata stratami netto. Firma była skierowana bankructwo.

Próbując ratować swoją trzęsącą się firmę, Isao Okawa oddał cały swój udział w Sega, CSK, Ascii i NextCom, wszystkich firmach, które utworzyły Sega Corporation. Jego "darowizna" 695,7 milionów USD uspokoił zmartwionych inwestorów, utrzymywał firmę na dobrej drodze do przejścia na oprogramowanie i zapewniał, że masowe zwolnienia będą niepotrzebne. Następnie niemal natychmiast zmarł na niewydolność serca. Uważany jest za zbawiciela Segi. Firma przeszła do historii całkowicie, dominując w sieciowych grach karcianych i urządzeniach do gier satelitarnych. Odnieśli także sukces w grach zręcznościowych i oczywiście ich różnych programach, w tym " Ryu Ga Gotoku"seria," Phantasy Star " serii, a także wciąż popularne " Dźwiękowy"Seria teraz z firmą o wartości prawie 6 miliardów dolarów, można śmiało powiedzieć, że Sega Corporation odbiła się w wielkim stylu. Wszystko dzięki hojności jednego człowieka.