Elvis nie był prawie tak bogaty, jak ty mógłbyś zgadnąć, kiedy umarł. Więc gdzie są wszystkie pieniądze?

2024 Autor: Ethan Spencer | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 09:09

Elvis Presley było zjawiskiem globalnym. Miał coś ważniejszego niż życie, co trzymało go na pierwszych miejscach w mediach aż do śmierci. Wyprodukował hitowy album po przebojowym albumie. Położył wszystkie miednice, które teraz uważamy za oczywiste, na mapie. Jego nagrania generowały szalone ilości pieniędzy i nadal to robią do dnia dzisiejszego. Między połową lat 50. a jego śmiercią w późnych latach 70. powstawały koncerty Elvisa, show w Las Vegas, nagrania sprzedażowe i filmy. ponad miliard dolarów w dochodzie. Niestety, podobnie jak wielu artystów przed nim i wielu artystów od czasu, kilku pozbawionych skrupułów ludzi, którzy z nim pracowali, udało mu się wydostać go z milionów. Oto historia o tym, jak Elvis stał się niesamowitą popularnością i jak jeden człowiek po cichu włożył większość swojego sukcesu.

Wczesne życie:

Elvis Presley urodził się w Tupelo w stanie Mississippi 8 stycznia 1935 roku. Dorastał dość biedny. Jego ojciec pracował dorywczo i spędzał czas w więzieniu za pisanie nieuczciwych czeków. Elvis był bardzo bliski swojej matce i obaj często pozostawali w spokoju, podczas gdy ojciec Elvisa wyruszył na poszukiwanie następnej pracy. Elvis po raz pierwszy został wystawiony na muzykę w kościele Zgromadzenia Boga, w którym co tydzień uczęszczał do swoich rodziców. Po raz pierwszy wystąpił publicznie, gdy był w pierwszej klasie, w ramach pokazu talentów na lokalnych targach. Następnie dostał gitarę na urodziny. W ciągu następnych kilku lat nauczył się grać umiarkowanie dobrze i miał szansę wystąpić w swoim ulubionym lokalnym programie radiowym, gdy był w szóstej klasie. Po tym jak jego rodzina przeniosła się do Memphis w stanie Tennessee, zniechęcono go do zainteresowania się muzyką przez nauczyciela muzyki w liceum. W rzeczywistości muzyka była jedyną klasą, której nie udało mu się osiągnąć podczas nastoletnich lat.

Podczas gdy jego nauczyciel mówił mu, że nie ma przyszłości w muzyce, spędzał większość swojego czasu Beale Street, pochłaniając wszystkich Bluesów, których mógł. Zaczął się ubierać jak aktorzy, których widział każdego wieczoru, w tym wyrastając bokobrody i zwijając włosy za pomocą wazeliny i wody różanej. W ostatnim roku występował na popularnym lokalnym pokazie "minstrel". Sprawiło, że stał się natychmiastową sensacją wśród swoich kolegów z klasy. Był pod silnym wpływem afrykańsko-amerykańskich grup ewangelicznych tamtych czasów i słuchał wielu lokalnych muzyków, w tym Arthura Crudupa, B.B. Kinga i Rufusa Thomasa. Elvis wiedział, że chce rozpocząć karierę muzyczną, ale nie był pewien, jak zacząć. Latem 1953 r. Udał się do Sun Records, studia nagraniowego i wytwórni z Memphis, znanej z wielu popularnych afroamerykańskich artystów. Poprosił o zakup studia, aby nagrać dwie piosenki dla swojej matki. Wydawał się niechętny, lub niezdolny, by opisać typ wokalisty, którym był. Kiedy Sam Phillips, szef Sun Records, zapytał recepcjonistkę, Marion Keisker, jak się nazywa, napisała to, wraz z notatką "Dobry śpiewak ballady." Tym samym Elvis Presley znalazł się w firmie Sun Records.

Jego pierwsze nagrania dla Suna zakończyły się niepowodzeniem. Nie mogli znaleźć dla niego odpowiedniego muzycznego pojazdu. Dopiero pod koniec nocy, gdy grał w studiu z dwoma innymi muzykami, stwierdzili, że Elvis brzmi dobrze. Podczas słuchania Elvisa Presleya i grania "That's All Right" Arthura Crudupa, Sam Phillips zdał sobie sprawę, że ma na rękach kopiec ze złota. Od dawna szukał białego muzyka, który przyniósłby "czarny" dźwięk, który byłby znakiem rozpoznawczym Słońca dla szerszej publiczności. Uświadomił sobie, że go znalazł. Okładka Elvisa " W porządku"okazało się hitem w radiu i kiedy ludzie zaczęli dzwonić, nalegając, by piosenkarz był czarny, Elvis był przesłuchiwany i podał nazwę swojego liceum, aby udowodnić, że jest biały, w segregowanym południu wszyscy wiedzieli, były szkoły dla których rasy.

W ciągu następnych dwóch lat Elvis będzie budował znaczne regionalne działania. Wymienił 8 $ na gitarę za 175 $ i podpisał kontrakt z serialem " Luizjana Hayride", aby występować w każdą sobotnią noc przez rok, w tym czasie Elvis został wprowadzony do promotora muzyki, Pułkownik Tom Parker. Parker był znany z tego, że jest wytrwały i zaciekle chroni swoich artystów. Wraz ze wzrostem popularności Elvisa, menedżer Parkera i Elvisa, Bob Neal, zaczął negocjować z nim coraz bardziej intratne kontrakty.

Rise To Stardom:

W listopadzie 1953 r. RCA Victor kupił kontrakt Elvisa od Sun Records na niesłyszany $40,000. W 1955 r. Była to ogromna ilość pieniędzy. W ciągu kilku miesięcy Elvis nagrywał dla RCA. W ciągu najbliższych 20 lat wyda 18 albumów i będzie miał 32 # 1 singli.

Elvis sprzedany 600 milionów kopii jego albumów na całym świecie, i zdobył trzy nagrody Grammy, od 14 nominacji. Otrzymał nagrodę Grammy Lifetime Achievement Award, gdy miał zaledwie 36 lat. Elvis rozpoczął również umiarkowaną karierę filmową, przerwaną przez dwie podróże służbowe w wojsku. Jego filmy takie jak " Love Me Tender", "Jailhouse Rock", i " Viva Las Vegas", były ogromne hity w kasie, a także pojawiły się popularne albumy z soundtrackami. Mając tak wiele racji, wyobrażasz sobie, że Elvis Presley toczyłby się w cieście. Nie był jednak i okazało się, że to wszystko z powodu jednego człowieka - pułkownika Toma Parkera.

Jak każdy aktor lub muzyk z menadżerem / agentem wie, jest w zwyczaju, że twój przedstawiciel zajmuje od 10% do 20% tego, co zarabiasz za pracę, którą dla ciebie znajdzie. Jeśli jesteś podpisany z agentem i menedżerem, zapłacisz oba cięcia przed otrzymaniem wypłaty. Pułkownik Tom Parker pełnił funkcję promotora Presleya, a następnie menedżera i promotora przez większość swojej kariery. Parker prowadził swoją karierę żelazną ręką. Wielu odnoszących sukcesy muzyków, hollywoodzkich producentów filmowych i dyrektorów telewizyjnych zwróciło się do Elvisa o pracę. Jednak najpierw musieli przejść przez Parkera. Jeśli Parker uznał, że cena nie jest odpowiednia, odrzucił je. Elvis został starannie dobrany, by wystąpić z Barbarą Streisand w " Rodzi się gwiazdaParker go odrzucił, Elvis został zgłoszony o pojawieniu się w " West Side StoryParker odrzucił pracę, zamiast tego podpisał kontrakt z Elvisem na serię niskobudżetowych musicali filmowych o formułach, w których Elvis śpiewał ścieżki dźwiękowe do każdego filmu, a przez prawie siedem lat albumy z soundtrackami były jedyną nową muzyką, którą wydał. Wydaje się, że żył na wysokim poziomie życia, a kiedy w 1968 roku wrócił do występu na żywo ze swoim nagradzanym specjalnym "Elvis", było jasne, że jest gotów zarobić jeszcze więcej pieniędzy.

Mniej niż dziesięć lat później Elvis nie żył. Kontynuował wycieczkę niemal do dnia, w którym zmarł, ale miał nadwagę, paranoję i coraz bardziej niespójny, ponieważ uzależnienie od recept, morderców bólu spustoszyło jego ciało i umysł. Parker podobno niewiele zrobił, aby powstrzymać swojego klienta przed samozniszczeniem. Pod koniec życia Elvisa ani jeden człowiek nie rozmawiał ze sobą zbyt wiele, nawet sądząc, że Parker nadal zarządzał życiem zawodowym Elvisa.

Elvis Net Worth At Death:

Ku wielkiemu szokowi świata, gdy Elvis umarł, był wart tylko 5 milionów dolarów. I choć byłoby to warte około 25 milionów dolarów po dostosowaniu się do inflacji, w jaki sposób THE KING może nie być warty setek milionów? Być może więcej! W końcu Elvis był pierwszym artystą, który przekazał miliard dolarów w wartości sprzedaży. Więc gdzie był drugi $990,000,000 udać się? Musiałbyś poprosić pułkownika Toma Parkera.

Gdzie są wszystkie pieniądze?

Elvis rzadko czyta swoje umowy. Nienawidził papierkowej roboty tego typu. W tym samym czasie Parker miał zwyczaj zawierania umów, jakie były potrzebne. W pewnym momencie próbował nakłonić Jerry'ego Leibera i Mike Stollera, głównych autorów piosenek Elvisa do RCA, do podpisania pustej kartki z liniami na podpisy. Na pytanie "Jaki to rodzaj umowy?" Odpowiedział: "Nie ma błędu, chłopcze, po prostu podpisz go … wypełnimy to później". Leiber i Stoller postanowili zakończyć współpracę artystyczną z Elvisem w tym momencie. Do czasu powrotu Elvisa do końca lat 60., Parker zaczął go otrzymywać 50% wszystkich swoich zarobków od nagrań, filmów i wszelkich produktów związanych z Elvisem. Na początku lat 70. rozwinął swój kontrakt, obejmując otrzymywanie 50% wszystkich występów na żywo Elvisa. Z wyjątkiem trzech randek w Kanadzie, Elvis nigdy nie występował poza USA. Parker twierdził, że było tak, ponieważ lokale były zbyt małe, a wynagrodzenie było zbyt małe, ale mogło to mieć więcej wspólnego z tym, że Parker nie był w stanie opuścić kraju z powodu plotek o rzekomym zaangażowaniu Parkera w morderstwo w jego domu w kraju holenderskim kilka lat wcześniej.

Negocjując tantiemy na albumy Elvisa, Parker wynegocjował dla siebie opłatę ryczałtową w wysokości 50 centów za płytę. To była świetna sprawa dla Parkera, ale okropna dla Elvisa. Gdy wzrosły rekordowe ceny, statyczna przecena Parkera spowodowała spadek procentowego udziału tantiemów w firmie Elvis. Parker zgodził się również na absurdalnie niską sumę pieniędzy dla mistrzów na wszystkie nagrania Elvisa. Zaatakował tylko 5,4 miliona USD sprzedać piosenki, które zarobiły ponad miliard. Następnie podzielił 5,4 miliona dolarów z Elvisem - 50/50. W miarę jak popularność Elvisa ponownie się rozwinęła pod koniec lat 60., Parker zaczął produkować coraz więcej towarów związanych z Elvisem. Nie podzielił jednak akcji spółki produkcyjnej, Boxcar Enterprises, z Elvisem w równym stopniu. Zamiast tego dostał 40%, a Elvis 15%. Pod koniec lat 70. posiadał 56% wagonu towarowego, a majątek Elvisa stanowił jedynie 22%.

W 1980 r. Przeprowadzono próbę dotyczącą złego zarządzania zarobkami Elvisa. Podczas gdy Elvis wyraźnie podpisał wszystkie rozmaite i różne umowy, które Parker przeszedł przez swoje wieloletnie stowarzyszenie, powstało pytanie, czy Parker kiedykolwiek miał na względzie dobro swojego klienta. Nawet po śmierci Elvisa Parker wciąż otrzymywał 50% wszystkich sprzedaży związanych z artystą. To było dużo pieniędzy, ponieważ Elvis kontynuował udaną pośmiertną sprzedaż płyt. Nadal pozostaje jednym z najpopularniejszych artystów muzyki. Oznaczało to, że coraz mniej przychodzi do jego majątku i jedynej spadkobierczyni, Lisa Marie Presley. Blanchard E. Tual, adwokat, został wyznaczony przez sędziego Josepha Evansa, aby głębiej przyjrzeć się finansom Elvisa. Tual znalazł bałagan złego zarządzania, backhandowych transakcji i straconych szans. Parker poradził Presley'owi, by zrezygnował z możliwości zarejestrowania się w ASCAP lub BMI. Oznaczało to, że Elvis nigdy nie otrzymał żadnych honorariów od żadnej z piosenek, które napisał. Parker odmówił wielu, masywnych, europejskich tras. Okazuje się, że nie chciał, aby ktokolwiek dowiedział się, że nie pochodzi z USA. W rzeczywistości pochodził z Holandii. Po tym, jak Parker został pozwany za złe zarządzanie, kontratakował. Trzy lata po pierwszej rozprawie osiągnięto porozumienie. Osiedle Presley'a zapłaciło Parkerowi 2 miliony dolarów, a on nie mógł otrzymywać pieniędzy od niczego związanego z Presley przez pięć lat. Musiał także przekazać wszelkie nagrania, zdjęcia lub inne pamiątki związane z Elvisem rodzinie Presleyów.

Po odzyskaniu kontroli nad aktywami Presleya, spadkobiercy Elvisa szybko się zabezpieczyli i wykorzystali wizerunek piosenkarza. Na początku lat 2000, Elvis stał się najwyżej zarabiającą gwiazdą na świecie. W 2004 roku majątek Elvisa zarobił ponad 40 milionów dolarów. W 2005 roku Lisa Marie Presley sprzedała 85% udziałów w wizerunku jej ojca firmie zajmującej się licencjonowaniem rozrywki o nazwie Core Media Group 115 milionów USD.

Parker nadal mieszkał w tym samym apartamencie hotelowym w Las Vegas, w którym mieszkał pod koniec życia Elvisa, ale później został eksmitowany. Jego długi hazardowe były tak wysokie, że nie mógł już tam mieszkać, nawet z 2 milionami dolarów, które otrzymał od sądu. W chwili śmierci Parkera był wart mniej niż 1 milion USDi należny hotel Hilton w Las Vegas 30 milionów dolarów. W pewnym momencie był wart tego więcej 100 milionów dolarów(równe setkom milionów w dzisiejszych dolarach). Okazuje się, że jego niegospodarność funduszy została rozszerzona na jego własne konto bankowe.

Historia związku Elvisa z pułkownikiem Tomem Parkerem jest przestrogą dla wszystkich artystów. Jeśli osoba pomagająca ci w znalezieniu pracy zajmuje więcej niż ty, zerwij więzy. Jeśli osoba zarządzająca tobą podejmuje decyzje, które wydają się krępować twoją karierę, zamiast ją rozszerzać, upuść je. Co najważniejsze, jeśli twój menedżer lub agent wręcza ci pusty kontrakt i powie: "Wypełnimy to później", na litość boską, nie podpisuj tego. Twoja sztuka jest twoją spuścizną. Upewnij się, że otrzymasz za to wynagrodzenie.